Verso ""Sagarra eta sagardoa"

Descripción

Verso

Ficha

Autor: José Artola
Fecha: 1886
Clasificación: 6.4. Betsolarismo
Tipo documento: Documento histórico
Fondo: Sagardoetxea fondoa

Código: DO-000810

Texto completo

204 E U S K A L - E R R I A .
SAGARRA ETA SAGARDUA.
Lore ederra mundura zera
osto tartian etortzen,
arbol-adarrak zintzilik zaitu
gustora ongi azitzen,
denborarekin gorputza zaizu
chit borobilla gelditzen,
aize eguzki eta eudiyak
zaituztelako mantentzen.
Baño gerora gerriyetatik
asitzen zera sentitzen,
eziñ egonak dituzu eta
indarrak zaizkitzu aitzen,
ala gertatzen zeran denboran
ama arbolak utzitzen
zaitu, orduan golpez lurrera
amilka zera erortzen.
Lurren gañean gelditzen zera
neke ta penak sufritzen,
ikusi-arren trantze char ortan
zutzaz ezdira kupitzen;
usteltzeraño etorririkan
mundubaz dezu etsitzen,
orduan zutzaz oroiturikan
noizbait zaituzte jasotzen.
¡Jaso zaituzte! eta gerora
¿zer da zurekin gertatzen?
borrero oyek, bai, sentenziya
iltzeko dizute sortzen;
presondegi zar aundi batera
bultzaka zaituzte sartzen,
mazoz zanpatuz gorputz guztiya
dizute bertan urratzen.
Izerdi odol daukazkitzunak
azkar dizkitzute kentzen,
azal utsera biurtu arte
guztiyak prentsan estutzen
aritzen dira, eta nola zu
chetuba zeran gelditzen,
geiago sufri eziñik zera
martirizatuba iltzen.
Zure bertute, da esatea,
zumoa zaizuna biltzen
zulo batean, (au da kupela)
ondo zaituzte gordetzen;
juizioko eguna ere
noiz bait zaizu irichitzen,
eta mundura bigarren chandan
piztuba zera etortzen.
¡Ai! zeñen gauza ederra eta
garbiya zeran azaltzen;
euskaldun denok zureganuntza
pozkidaz gerade biltzen;
bakoitzak bere aldetik milla
esker dizkitzu ematen;
ta gero zure zumo gozoa
gustora degu edaten.
JOSÉ ARTOLA.